Przed nami ostatnia wiosenna pełnia Księżyca. Srebrny Glob tradycyjnie wzejdzie w momencie zachodu Słońca i będzie rozjaśniał niebo aż do świtu. Ze względu na zbliżające się przesilenie letnie, noc z wtorku na środę (14/15.06) będzie najjaśniejszą w tym roku.
Będzie to wyjątkowa pełnia jeszcze z jednego powodu, ponieważ Księżyc zbliży się podczas niej do Ziemi na najmniejszą odległość, czyniąc ją tzw. superpełnią, największą w tym roku. Definicję superpełni wymyślił przeszło 35 lat temu astrolog Richard Nolle.
Od zwyczajnej pełni różni się ona tym, że nasz naturalny satelita będzie o 14 procent większy i o 32 procent jaśniejszy niż zwykle podczas pełni. Będzie więc świecić najmocniej światłem odbitym.
Godziny wschodu i zachodu Księżyca w nocy z wtorku na środę. Fot. TwojaPogoda.plNajpierw we wtorek (14.06) o godzinie 13:52 nastąpi pełnia, a więc Słońce, Ziemia i Księżyc znajdą się na jednej linii. Później, o godzinie 1:23 w nocy z wtorku na środę (14/15.06), będzie miało miejsce największe zbliżenie się Księżyca do Ziemi.
Ziemię od Księżyca będzie w tym czasie dzielić 357 438,4 kilometra. Księżyc wzejdzie najwcześniej na południowym wschodzie, o 21:15, a najpóźniej na północnym zachodzie, o 22:15. Natomiast schowa się za horyzont na północnym wschodzie o 4:05, a na południowym zachodzie o 5:00.
Co ma truskawka do Księżyca?
Czerwcowa pełnia zwana jest Truskawkowym Księżycem. Określenie to pochodzi od Algonkinów, plemienia indiańskiego zamieszkującego tereny nad rzeką Ottawą w południowej części kanadyjskiej prowincji Quebec.
Porównanie obserwowanej z Ziemi wielkości tarczy Księżyca podczas super pełni (po prawej) i zwykłej pełni (po lewej). Tarcza podczas super pełni jest o 14 procent większa i o 32 procent jaśniejsza niż zazwyczaj podczas pełni. Fot. TwojaPogoda.plJak sama nazwa wskazuje, to idealny czas na małe, czerwone i słodkie owoce, którymi możemy się delektować podczas obserwacji naszego naturalnego satelity. A powodów do zachwycania się nim jest bez liku.
Warto obserwować pełnię Księżyca
Zachęcamy do fotografowania chociażby wschodzącego lub zachodzącego Księżyca z okna swojego domu, balkonu lub ogródka. Szczególnie pięknie prezentuje się wyłaniając się spośród miejskiej zabudowy, gdy optycznie wydaje się wielokrotnie większy niż wysoko na niebie. To dobra okazja, aby nauczyć się rozróżniać tzw. księżycowe morza.
Morza to nic innego jak tereny występowania bazaltu, a więc ciemnej skały wulkanicznej. Bazalt na Księżycu to efekt uderzeń olbrzymich meteorytów, które spowodowały wgłębienia w księżycowej glebie.
Charakterystyczne obszary na widocznej z Ziemi stronie Księżyca. Fot. NASA / TwojaPogoda.plJaśniejsze obszary nazywane są wyżynami i górami, ponieważ wznoszą się ponad ciemnymi „morzami”. Głównym elementem jasnych obszarów są olbrzymie kratery uderzeniowe. Jeden z nich o nazwie Arystoteles znajduje się w pobliżu górnego brzegu tarczy Księżyca.
Jednak najlepiej widoczny z Ziemi jest krater Tycho, wznoszący się w dolnej części tarczy. Gołym okiem możemy zobaczyć system promieni wokół krateru, którego wiek szacuje się na ponad 100 milionów lat.
Źródło: TwojaPogoda.pl / NASA.