Pierwszy dzień astronomicznej jesieni, która rozpoczęła się w środę (22.09) o godzinie 21:21, nazywany jest „równonocą”, ponieważ dzień, który przez ostatnie pół roku był dłuższy od nocy, powinien zrównać się z nią pod względem długości trwania. Tak się stało, jednak z kilkudniowym opóźnieniem. Dlaczego?
Wszystko z powodu zjawisk optycznych zachodzących w ziemskiej atmosferze. Promienie słoneczne wchodzą w atmosferę i ulegają ugięciu, przez co Słońce podczas wschodu lub zachodu widzimy zdeformowane, przypominające naleśnik, babeczkę, pączka lub grzyb atomowy.
Słońce przypominające prostokąt w Rio de Janeiro w Brazylii. Fot. Helio C. Vital.Zjawisko to nazywane jest refrakcją astronomiczną. Na jego skutek, gdy nasza dzienna gwiazda podczas swojego zachodu znajduje się nisko nad horyzontem, jest widoczna nieco dłużej, aniżeli normalnie powinna. Te dodatkowe 2-3 minuty wystarczą, aby równonoc nadeszła o kilka dni później.
Noc po raz pierwszy zacznie być dłuższa od dnia dopiero od niedzieli (26.09). Przeciwnie było podczas równonocy wiosennej. Wówczas dzień zaczął być dłuższy od nocy nie 20 marca, a więc nie w pierwszy dzień astronomicznej wiosny, lecz już 18 marca, a więc 2 dni wcześniej. Nie są to duże różnice, ale jednak na tle całego roku dzień trwa nieco dłużej od nocy, choć powinny być sobie równe.
Słońce zmieniające kształt w wyniku refrakcji. Fot. Daragh McDonough.Skracanie się dnia potrwa przez 3 miesiące aż do pierwszego dnia astronomicznej zimy. Słońce wzeszło dokładnie w punkcie wschodniego horyzontu, a zajdzie w punkcie zachodniego horyzontu. Właśnie teraz dzień skraca się na rzecz nocy najszybciej. Każdej doby noc zabiera nam do 4 minut dnia.
Źródło: TwojaPogoda.pl