Nie powstaje jednak lej kondensacyjny, jak w przypadku prawdziwej trąby powietrznej (tornada). Ten rodzaj zawirowania jest niewidoczny, do momentu, gdy zaczyna unosić w powietrze pył, wówczas zakreśla się nieregularny kształt tego zjawiska. Tornada szkwałowe są zazwyczaj słabe, ale nie znaczy to wcale, że też niegroźne. Nie są, podobne jak trąby lądowe, związane z mezocyklonem na superkomórce burzowej. Tego typu zjawisko przetoczyło się m.in. w czerwcu ubiegłego roku nad brzegiem Wisły w Płocku, gdzie uszkodzeniu zostały łodzie WOPR-u.
Tornado szkwałowe w Tajlandii
Południowe przedmieścia Bangkoku w Tajlandii nawiedziło tornado szkwałowe, nazywane z angielskiego „gustnado”. Powstaje ono wzdłuż linii szkwałowej, na czele komórki burzowej. Jego źródłem jest zawirowanie, do którego dochodzi, gdy strumień zimnego opadającego powietrza przemieszcza się tak szybko, że gwałtownie unosi zalegające przy ziemi ciepłe powietrze.