Mieszkańcy amerykańskiego stanu Oklahoma dnia 3 maja 1999 roku nie zapomną do końca swego życia. Właśnie wtedy nad nimi zaczęły się rozbudowywać olbrzymie chmury burzowe, które ostatecznie przyniosły całe serie tornad.
Jedno z nich okazało się być najpotężniejszym tornadem w historii. Ciemny lej, niczym palec Boży, przeszedł w okolicach miejscowości Moore, na południowych przedmieściach Oklahoma City, powodując katastrofalne zniszczenia.
Zginęło 36 osób, a tysiące domów dosłownie zostało zmiecionych z powierzchni ziemi. Na region spadł olbrzymi grad wielkości 11,5 centymetra. W ciągu minuty zanotowano aż 90 wyładowań atmosferycznych, co również było rekordem. Straty materialne wyniosły 1 miliard dolarów.
Jak się wkrótce okazało nad stanami Oklahoma, Kansas i Teksas łącznie pojawiło się 66 tornad, w tym 38 kategorii F0, 16 kategorii F1, 7 kategorii F2, 6 kategorii F3, 3 kategorii F4 i 1 kategorii F5.
Doszło do wyjątkowej sytuacji, ponieważ nad Wielkimi Równinami ścierały się bardzo kontrastowe masy powietrza. Chociaż w porze letniej takie zjawisko jest dosyć częste, to jednak w maju 1999 roku kontrast termiczny był zdwojony. To właśnie sprawiło, że zjawiska atmosferyczne były wyjątkowo gwałtowne.
Jak wynikało z pomiarów wykonanych przez łowców burz oraz sieć radarów dopplerowskich, wiatr wokół tornada osiągnął rekordowe 512 kilometrów na godzinę. Na podstawie oszacowanych zniszczeń w budownictwie tornado nadano kategorię F5.
Jednak należała mu się zupełnie osobna kategoria F6. Między kolejnymi kategoriami zwykle jest odstęp około 50 km/h, ale przypadku kategorii F5, która jest kategorią otwartą, i zaczyna się od 419 km/h, różnica do największej prędkości wiatru w tornadzie wynosi niemal 100 km/h.
Według niektórych łowców burz powyżej 470 km/h powinna obowiązywać kategoria F6. Jednak skala Fujity nie jest oparta na prędkości wiatru lecz skali zniszczeń poczynionych w budownictwie. Powyżej 420 km/h szkody są za każdym razem całkowite, więc wprowadzenie kolejnej kategorii jest bezcelowe.
Rekordowe tornado powstało, ponieważ doszło do wyjątkowej sytuacji, gdy nad Wielkimi Równinami zaczęły się ścierać ze sobą bardzo kontrastowe masy powietrza. Chociaż w porze letniej takie zjawisko jest dosyć częste, to jednak w maju 1999 roku kontrast termiczny był zdwojony. To właśnie sprawiło, że zjawiska atmosferyczne były wyjątkowo gwałtowne.
Źródło: TwojaPogoda.pl / NOAA.